ایـن گـونـه
کربلآیی شـدن،
آی مـزّه می دهـد!
خورشیدِ مـآ
شب هـا نـورانی تـر است...
به تـو،
ای کاخ کوخ نشینان
سلام!
باز آخرِ صَفَـر شدُ سَفـَر
به خراسـانَم آرزوسـت!
دلـم کبـوتـر شـود
تا حـریمـت...
حسـن
در جـوارِ مـادر اسـت
وحسیـن
نزدیـک پـدر..
امّا هردو غـریبِ مـادرنـد!
کربلای نقـد
بهتر از بهشت نسیـه است!