اخلاص!

اخلاص یعنی همان "من" ی که تو از آن خلاص شدی و"من" آن را تخلص می کنم!

افطاری!

خواستم مثلا چند روز ننویسم!

تا شاید استراحتی بکنم...

امادیدم نمی شود

 برایم غذای روح شده اند این نوشته ها

ننویسم مرده ام..

پس افطار کردم با این ها..

خدا منتظر است!

سر سجاده منتظرم بودی..

ببخش سر سفره گناه پیدایم کردی...

بـرباد رفته!

خاطرات کهنه را از ذهنش فوت می کرد

به خود که آمدم دیدم آرزو هایم بر باد رفته است.

ناتمام!

پایان ناتمام است زندگی بی شهادت!

سخت نوشتـن!

زیـاد که حرف می زنی همه چیز سخت می شـود...

حتی نوشتـن..

رزمـایـش کلمـات!

چکـمه ی رزم بـه پـا کرده انـد ایـن کلمـات!

رژه می رونـد.

مـانـور می دهنـد..

عملیـات می کننـد...

تـا تـو کـه سـان می بینـی راضـی بـاشـی!

جشـن تکلیـف!

یـادش بخیـر!

اولیـن سال تکلیفـم!

انـگـار هر چـه  می گـذرد

از"تـو "دور تـر مـی شـوم

وبـه "خـودم" نزدیک تـر!