بـه دنبـال شهـدا رفـت؛
شهـادتـ بـه دنبالش آمـد!
می گفت:مگـرنگفتـه انـد
فرزنـد صالح گلی از گل های بهشت است؟!
پس خودش کـه داد
خودش هم چیـد/.
جوانمردی را کرد،تمام
همان وقت
که در جوانی شد،گمنام!
رفـت و
ودست آوردهایـش
را سپـرد دسـتِ من
دیـررسیـدن
همیشـه هرگز نرسیـدن نیسـت
برسـانـم
اگـرچـه دیـر..