
باور کـن
سَـر بـه راه می شـوم..
اگـر راهـی کربلایـت شـوم!
اینجـا مـن تمـام می شـود
فقـط می مـانـی
تــ ـــ ــــــ ــــــ ــ ـــــ ــــ ـــ ــو...
گوشـه ی دل ها را
کـه بگـردی ...
تـهِ آرزوی همـه کربلاست!
بهانـه ی قلبـم
کـه می تپـد
جـریـانِ نگـاهِ تـوسـت!
انگار کربـلا را
هم به بهـا می دهنـد
نـه بهـانـه..