حسِّ عجیبی ست
که ندانی دقیقا چه کسی پای براتت را امضا کرده...
ولی دلم با خودش زمزمه می کند:
"مــــــــادر، مـــــادر...."
سفری که بخشنده ترین امام بدرقه ات کند تا کاظمین...
اما روز پـدر را نجف بـودن حال غریبی است....
سراغ مادر را از پدر خواهم گرفت:
یاعلی قبر پرستویت کجاست؟!
شبِ جمعه ی کربلا را!
الهی کربلایی برگردیم...
تاهمین جاشم ازت ممنونم
تاهمین جاشم ازت ممنونم