هوا،باران..

باران
می بارد
ومن میگویم
آسمان به پایت افتاده تا برگردی!

امامت تـو...

مگـر

ایـن تقـویـم

ومناسبت هـا

به یـادمـان بیـاورد

تـــــــــــــــــــــــو را...

آخرین جمعه

آخرین جمعه آمد

و ما یادمان رفت

رمضان کم کم تمام

و بی تو ختم شدیم رفت!

بیا بیای ما.....

گوشِ جهان،

کَرشـد

با بیا بیای ما...

اما هنوز هم

این غیبت است که ظهور دارد..

روز دوازدهم...

برادری مان برایت

مثل برادران یوسف بود!

تو را در چاهِ غیبت خواستیم...

تامسند عزیزیِّ عالم..

آیه ی جزء دوازدهم راست می گفت:

اگرمُّؤْمِنِ بودیم..

همه چیز درست می شد!

آیه نوشت:
بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ وَمَآ أَنَاْ عَلَیْکُمْ بِحَفِیظٍ

روز ظهور

به هیچ

کدامیک از

این جمعه ها

به چشم روز آمدنت

نگاه نکردم!

هُوَ یَومُکَ الْمُتُوَقَّعُ فیهِ ظُهُورُکَ

یا رَفیقَ

یا رَفیقَ

لمَنْ لا رَفیقَ لَهُ

رفیـق که خـداست!

مـن می گویـم قسـمت دومـش خیـلی شبیـهِ توسـت!

اولین جمعه!

بیا
مهمان ناخوانده ی
اولیـن جمعه ی
 رمضانمان
باش!
....
بیا این اولین جمعه را
آخرین جمعه انتظارکن!